Slordig Littens pakt op de valreep toch nog de drie punten

De tweede wedstrijd van 2023: thuis tegen De Wilper Boys. De heenwedstrijd was een stugge pot waarbij Oosterlittens na 90 minuten hard werken met een 2-1 overwinning van het veld stapte. Wat dat betreft zou je zeggen: wedstrijdverslag kopiëren plakken en niets meer aan doen. Omdat we wekelijks complimenten en suggesties voor het verslag blijven krijgen, maken we er ook deze week maar weer wat moois van.

Iedere thuiswedstrijd is er bij Littens een pupil van de week, waarbij één van de jonge talenten van VVO op de foto mag met de selectie en het eerste doelpunt mag maken. Iedere keer een succes, en gegarandeerd hetzelfde grapje over de lengte van Ewoud en Klaas Gerrit… maar deze week hadden we een ware sfeermaker in de kleedkamer. Het jonge talent uit de JO8-2 stond met grote ogen door zijn beslagen bril te kijken naar de grote mannen van de Jongens onder 40 (onder 31 ivm de blessure van Jurjen). Nadat de kleine praatjesmaker één voor één de spelers liet aanwijzen van alle namen in de opstelling, en nadat de kleine man met verbazing keek naar de voorstopper wiens sokken en haarkleur dezelfde rode kleur hadden.. mocht het talentje het goede voorbeeld geven door het eerste doelpunt te maken. Zijn eerste poging van zo’n 40 meter afstand rolde welgeteld 10 meter voor zich uit maar in tweede instantie maakte hij het keurig af.

Ondanks het goede voorbeeld, ging het vanaf de aftrap bijna gelijk mis voor de Littensers. Of het de invloed van zijn Leentje is, dat weten we niet… maar Erwin was vroeg op bed gegaan zaterdag, maar ondanks dat was hij duidelijk nog niet uitgeslapen. Een pass achterin belandde in de voeten van een Wilper aanvaller, die het cadeautje niet uit wist te pakken. Later in de eerste helft herhaalde de man van staal het grapje nog eens, maar dat liep goed af en bovendien maakte hij het in de 2^e helft meer dan goed. Littens was slordig aan de bal en had moeite om aanvallend de combinatie te vinden. Toch kwam het in de 18^e minuut op voorsprong, althans zo leek het. Een voorzet van Ewoud was op maat en Rykhelt kwam goed voor zijn man. De man van glas kwam invliegen en kopte knap raak. Echter zag de grensrechter zijn kans om het feestje te verstieren en stak zijn vlag de lucht in. De scheids zag veel kleine overtredingen maar had hierin niet gezien dat Rykhelt vanachter de verdediger kwam en dus nooit buitenspel kon staan. Even later wederom een goede corner van Ewoud, die bij Erwin op het hoofd kwam. Natuurlijk heten we altijd iedereen van harte welkom in ons mooie kaatsdorpje, maar het is niet de bedoeling dat de bal dan telkens met de hand wordt gespeeld. De kopbal Erwin was onderweg naar de hoek maar werd dus door de verdediger weg geslagen. Een duidelijke kwea-bal maar de scheidsrechter had het niet gezien en dus een boppeslach voor de Wilp want een penalty bleef de ploeg bespaard.

Littens bleef slordig op het hobbelige hoofdveld. Toch was er voor rust nog een prachtige snelle aanval via Anne Jent en Rykhelt belandde de bal bij Ewoud. Helaas had hij het vizier niet op scherp en bleef de stand 0-0. Kort voor rust deelde de Wilper spits nog een rotschop uit aan Bauke, die goed voor zijn man was gekomen. Als een verre rode achterneef van Luis Suarez rolde de voorstopper over het veld, maar de spits kwam goed weg en werd gespaard door de scheidsrechter. Overigens zou de spits al bij voorbaat geel moeten krijgen voor het dragen van een dooie cavia op zijn bovenlip, maar dat even terzijde. De scheidsrechter floot voor de rust, stand 0-0. Waar Wilper Boys nauwelijks gevaarlijk werd, had Littens door het hobbelige veld en de slordigheid in passing moeite om echt gevaarlijk te worden.

In de tweede helft veranderde het spelbeeld niet, en Littens bleef maar proberen om gevaarlijk te worden. Het leek af te stevenen op een bloedeloze 0-0, maar Erwin had andere plannen. Een corner van Ewoud belandde via een afgezwaaid schot van Rykhelt voor de voeten van Erwin. De beuker was helemaal vanuit de verdediging naar voren gekomen voor de corner en zo kreeg hij ineens de bal voor zijn voeten. Het eerste schot werd geblokt door een verdediger, die met gevaar voor eigen leven zich voor de kanonskogel gooide. Uit de rebound kreeg Erwin een 2^e kans en die bal ging met een rotgang bijna door de nieuwe netten heen: 1-0. Lang kon de ploeg niet genieten van de voorsprong want nog geen 2 minuten later was het alweer gelijk. Stefan kon een vrije trap wel keren, maar niet klem houden. Een aanvaller van De Wilp was alert en kon de rebound intikken, en zo was het dus na 60 minuten spelen weer gelijk. De kleine generaal was na 60 minuten ook klaar met de onrustige Gerrit Rinze, die vanwege een blessure uit voorzorg op de bank begon. Nadat hij in het eerste uur misschien 5 minuten rustig op het bankje had gezeten en al uit zichzelf was begonnen aan de warming-up, mocht hij dus na een uur invallen voor Gosse. Het zorgde wel voor meer dreiging en aanvallend werd er beter gecombineerd. Toch werden veel aanvallen gestopt door de grensrechter en wisten de Wilper Boys de bal keer op keer (met de hand) weg te werken. Erwin mocht nog aanleggen voor een vrije trap, maar de bal suisde als een voetzoeker tussen iedereen door over de achterlijn.

Het duel leek te eindigen in een gelijkspel, en eerlijkheid dient te gebieden dat dat ook een terechte uitslag was geweest door het slordige spel van de Littensers. Soms zit het mee, en soms zit het tegen.. Vorige week kregen we te weinig bij DTD en deze week zat het wel mee. In de allerlaatste minuut van de wedstrijd werd een ingooi van Wessel niet aangeraakt en kon Anne Jent de 2-1 binnen koppen. Ontlading bij de Littensers en dus toch nog de drie punten voor de Littensers. Zeer welkom, zeker omdat we volgende week op bezoek mogen bij de koploper (en kampioen?) Dronrijp.

Man of the match was zoals iedere week de stille stofzuiger Geert Reitsma. De nummer 10 van De Wilp scoorde al 12x dit seizoen maar wist geen seconde uit de broekzak van Geert te ontsnappen. Als een snoerloze stofzuiger werd de nummer 10 overal achtervolgd en kreeg hij geen kans om te voetballen. De Dyson onder de middenvelders, had nog geen bijnaam en zo werd na Rinse Rat de volgende bijnaam uit de mouw geschud: Geert Dyson, de stille stofzuiger. Overigens is de rest van de selectie er wel een beetje klaar mee dat de man of the match trofee bijna iedere keer mee naar Baard gaat, dus er wordt nu serieus overwogen om de jonge middenvelder de trofee te schenken en een nieuwe trofee te kopen. Op deze manier zouden andere spelers ook eens kans maken op de trofee…

Registreren Waarom registreren